Łowczyni ciąg dalszy

Erica usiadła na łóżku w swej komnacie i bez nadziei spojrzała na kufer do połowy wypełniony ubraniami. ‘Żyjemy w świecie wielu ras rozumnych,pomyślała, leśne elfy, skrzaty, gobliny zaliczają się do tych niegroźnych. Z krasnoludami i mrocznymi elfami też da się jakoś dogadać. Wampiry i lisze, choć rozumne, najlepiej omijać z daleka, od wielu lat nie atakują ludzi, mają do nas szacunek, jako do rasy panującej,ale nigdy nic nie wiadomo. Przedstawicieli ras bezrozumnych, czyli tych do walki z którymi byłam szkolona wraz z pozostałymi Siostrami w przesławnej Akademii, także się nie obawiam. Wilkołaki, strzygi, rusałki i inne potworki... wszystko to znam, na każdego mam sposób. Ale ta którą odnaleźć mam teraz...wyszkolona w magii teoretycznej i praktycznej, szkolona w walce, doświadczona, przez pięć lat mieszkała ze mną w dormitorium drzwi w drzwi. Trzynasta siostra, szalona, wyklęta, pchana żądzą zemsty...'  Jeszcze raz  zerknęła na kufer. ‘Co powinnam zabrać pakując się na śmierć?’

Króciutki fragment, bo i nie bardzo mam czas pisać, ale pomysły zapisuję... Myślę, że powinnam raczej spisać opowiadania o niej i jej pracy. Niekoniecznie ostatnie zadanie, hm? Czekam na opinie, jak to wygląda. Czy to Was w ogóle ciekawi? 

Od kilku dni wprowadzam się w świąteczny nastrój, o co w Stambule ciężko, bo raz, że śniegu brak, a dwa, że nikt (albo prawie nikt) tu świąt nie obchodzi, więc nie ma ozdób, choinek, lampek. Nie ma niczego :) Ale Mikołaj wczoraj był bardzo hojny, skarpety wypchał prawdziwie od serca, że chyba do przyszłych świąt tego wszystkiego nie zjemy.